obalać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔˈbalaʨ̑], AS[obalać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. obalić)

(1.1) odbierać komuś władzę, moc, wpływ itp.
(1.2) wykazać o czymś, że jest fałszywe
(1.3) książk. albo gw. przewracać, powodować upadek czegoś
(1.4) pot. (o alkoholu) wypić

czasownik zwrotny niedokonany obalać się (dk. obalić się)

(2.1) przewracać się, powodować swój upadek
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.3) Pośli dziadowie na Kalwaryjom, • złapali babeobalili jom.[1] (sic!)
składnia:
(1.1-4) obalać + D.
(2.1) obalać się na + B.
kolokacje:
(1.1) obalać króla / władzę / tyrana / ustrój / porządek prawny / …
(1.2) obalać pogląd / tezę / teorię / twierdzenie / …
(1.3) obalać drzewo / pomnik / słup / …
(1.4) obalać flaszkę / wino / pół litra / …
(2.1) obalić się na ziemię / na łoże / …
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obalanie n, obalenie n
czas. obalić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przewracać
źródła:
  1. pieśń dziadowska w: Szymon Kobyliński Zbrojny pies, czyli zestaw plotek, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1982, ISBN 83-08-00558-6, s 74