obaczyć (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) przest. zobaczyć

czasownik zwrotny dokonany obaczyć się

(2.1) przest. zobaczyć się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Obaczycie, obaczycie, jaką ma moc, gdy tylko w kościele stanie… – myślał wojewoda, patrząc na nich[1].
(1.1) Gdy obaczył przeciwnika idącego pieszo naprzeciw niemu, chciał go zaraz zastrzelić z pistoletu lub ciąć szablą […][2]
(2.1) Obaczymy się w Litwie, może nim rok minie; // powiedz Litwinom, niech mnie czekają z tabaką // częstochowską, nie biorę innej, tylko taką[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zobaczyć
źródła:
  1. Zofia Kossak, Błogosławiona wina, 1953, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Hanna Kostyrko (zebr), Klechdy domowe, 1960, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, 1834, Narodowy Korpus Języka Polskiego.