nurcik

nurcik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od nurt

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nurcik	nurciki
dopełniacz	nurciku	nurcików
celownik	nurcikowi	nurcikom
biernik	nurcik	nurciki
narzędnik	nurcikiem	nurcikami
miejscownik	nurciku	nurcikach
wołacz	nurciku	nurciki

przykłady:

(1.1) To nie nurt, lecz tylko mały nurcik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nurt m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. nurt + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: nurt

źródła: