nowelizacja
nowelizacja (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. ustawa zmieniająca poprzednią ustawę
- (1.2) praw. przyjęcie nowej lub odnowionej ustawy; zob. też nowelizacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nowelizacja nowelizacje dopełniacz nowelizacji nowelizacji / przest. nowelizacyj[1] celownik nowelizacji nowelizacjom biernik nowelizację nowelizacje narzędnik nowelizacją nowelizacjami miejscownik nowelizacji nowelizacjach wołacz nowelizacjo nowelizacje
- przykłady:
- (1.2) W 2011 r. powstał komitet inicjatywy ustawodawczej, który zaproponował zmianę zasady naliczania janosikowego, czyli nowelizację ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego[2].
- kolokacje:
- (1.1) nowelizacja rządowa / sejmowa • wymagać nowelizacji • opowiadać się za nowelizacją
- (1.2) pilna / szybka nowelizacja • dokonać nowelizacji
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ustawa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nowelizator mos, nowelizowanie n
- czas. nowelizować ndk., znowelizować dk.
- przym. nowelizacyjny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) amendment
- duński: (1.2) lovændring w
- esperanto: (1.2) amendamento, amendo
- francuski: (1.2) amendement m, avenant m
- niemiecki: (1.2) Änderung ż, Novelle ż
- nowogrecki: (1.2) αναθεώρηση ż (anatheórisi)
- portugalski: (1.2) emenda ż
- włoski: (1.2) emendamento m
- źródła:
- ↑ Hasło „nowelizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ tvn24.pl