novaĵo

novaĵo (esperanto)

morfologia:

nov•aĵ•o

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nowość

(1.2) nowina, wiadomość

(1.3) nowinka (techniczna), innowacja, nowe (w użyciu rzeczownikowym)

odmiana:

(1.1-3)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	novaĵo	novaĵoj
akuzativo	novaĵon	novaĵojn

przykłady:

(1.1) Eksciinte de Hiram, ke la Fenicianoj donacis al li la pastrinon, la kronprinco volis plej baldaŭ havi ŝin en sia domo, ne tial ke li ne povis vivi sen ŝi, sed ĉar ŝi estis por li novaĵo. → Dowiedziawszy się od Hirama, że Fenicjanie darowali mu kapłankę, następca jak najprędzej chciał ją mieć w swym domu, nie dlatego, ażeby bez niej nie mógł żyć, lecz że stanowiła dla niego nowość.

(1.2) Mi invitis vin, sinjoroj, al mi, por komuniki al vi tre malagrablan novaĵon: al ni venas revizoro. → Zaprosiłem was panowie, do mnie, w celu zakomunikowania wam bardzo niemiłej nowiny: jedzie do nas rewizor.

(1.3) Mi pensas, ke tio ĉi estas antaŭ nelonge enkondukita novaĵo. → Myślę, że jest to niedawno wprowadzona nowinka.

składnia:

kolokacje:

(1.2) Bona Novaĵo → Dobra Nowina (Ewangelia) • neatendita novaĵo → nieoczekiwana wiadomość

synonimy:

(1.2) sciigo

(1.3) novigo, novigaĵo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. noveco, novismo, novulo, novulino, novigo, novigaĵo, malnovaĵo, malnoveco, retnovaĵoj

czas. novigi, renovigi, renoviĝi

przym. nova, novega, malnova

przysł. nove

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: