noroc
noroc (język rumuński) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) los, przeznaczenie[1]
- (1.2) szczęście, powodzenie, pomyślność[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
- ↑
Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 186.
- ↑ Hasło „нарокъ” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 353.
