nomarcha

nomarcha (język polski)

figurka nomarchy (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. zarządzający nomem w starożytnym Egipcie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nomarcha	nomarchowie
dopełniacz	nomarchy	nomarchów
celownik	nomarsze	nomarchom
biernik	nomarchę	nomarchów
narzędnik	nomarchą	nomarchami
miejscownik	nomarsze	nomarchach
wołacz	nomarcho	nomarchowie

przykłady:

(1.1) Na tę wieść nomarchowie, szlachta, wojsko, lud i cudzoziemcy szaleli z radości, ale święty stan kapłański tym gorliwiej obchodził żałobę po zmarłym faraonie.

(1.1) Stojący na czele nomów nomarchowie uniezależniali się od faraonów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nom mrz

partyk. nom

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. νομάρχης < gr. νομός + ἄρχω

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nomarch
• francuski: (1.1) nomarque m
• hiszpański: (1.1) nomarca m
• niemiecki: (1.1) Nomarch m
• włoski: (1.1) nomarca m

źródła: