niuans
niuans (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈɲuwãw̃s], AS: [ńuu̯ãũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• epenteza ł
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niuans niuanse dopełniacz niuansu[1] niuansów celownik niuansowi niuansom biernik niuans niuanse narzędnik niuansem niuansami miejscownik niuansie niuansach wołacz niuansie niuanse
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niuansowanie n
- czas. zniuansować, niuansować ndk.
- przym. niuansowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) nuance
- baskijski: (1.1) ñabardura
- białoruski: (1.1) нюанс m
- bułgarski: (1.1) нюанс m
- duński: (1.1) nuance w
- esperanto: (1.1) nuanco
- hiszpański: (1.1) matiz m
- interlingua: (1.1) nuance
- niemiecki: (1.1) Nuance ż
- rosyjski: (1.1) нюанс m
- szwedzki: (1.1) nyans w
- węgierski: (1.1) nüansz
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.