nikczemność

nikczemność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nikczemne; cecha tych, którzy są nikczemni

(1.2) nikczemny postępek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nikczemność	nikczemności
dopełniacz	nikczemności	nikczemności
celownik	nikczemności	nikczemnościom
biernik	nikczemność	nikczemności
narzędnik	nikczemnością	nikczemnościami
miejscownik	nikczemności	nikczemnościach
wołacz	nikczemności	nikczemności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) łajdactwo, łotrostwo, niegodziwość, podłość, podstępność

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

(1.2) postępek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nikczemnik m, nikczemniczka ż

przym. nikczemny

przysł. nikczemnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) villainy, blackness, dastardliness, despicableness, meanness, nefariousness, shabbiness, sordidness, turpitude, wickedness; (1.2) despicable act
• francuski: (1.1) méchanceté ż
• hiszpański: (1.1) vileza ż, bajeza ż
• niemiecki: (1.1) Niederträchtigkeit ż, Gemeinheit ż
• rosyjski: (1.1) никчёмность ż; (1.2) по́длость ż, га́дость ż
• włoski: (1.2) canagliata ż
• wolof: (1.1) coxor

źródła: