niezaradność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co niezaradne; cecha tych, którzy niezaradni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ona obwiniała go o niezaradność, on o nadmierny temperament towarzyski[1].
składnia:
(1.1) niezaradność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciapowatość, gapowatość, gapiowatość, kalectwo życiowe, niedołęstwo, nieporadność, nieudacznictwo, niezgulstwo[2]
antonimy:
(1.1) zaradność
hiperonimy:
(1.1) wada
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. niezaradny
przysł. niezaradnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. niezaradny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Detektyw, nr 4(152), Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.