nieudręczenie
nieudręczenie (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌɲɛwudrɛ̃n͇ˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [ńeu̯udrẽṇčẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę • -ni…• epenteza ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. rzecz. odczas. od nie udręczyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik nieudręczenie dopełniacz nieudręczenia celownik nieudręczeniu biernik nieudręczenie narzędnik nieudręczeniem miejscownik nieudręczeniu wołacz nieudręczenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) udręczenie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nieudręczanie n ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: