nietolerancja (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌɲɛtɔlɛˈrãnt͡sʲja], ASetolerãncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brak tolerancji, nieakceptowanie/nietolerowanie czegoś lub kogoś
(1.2) negatywne reagowanie organizmu na pokarm, szczepionkę itd.
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Właśnie młodzi Romowie najczęściej odczuwają, wynikające z ich odmienności i nietolerancji większości, odrzucenie. Odmienny stosunek do dzieci romskich można zauważyć na wielu poziomach życia społecznego, szczególnie w szkole, środowisku lokalnym i w kontaktach z polskimi rówieśnikami.[1]
(1.2) Szacuje się, że nietolerancja laktozy występuje u ponad 90 proc. Azjatów, 65-70 proc. Afrykańczyków, 45-81 proc. Afroamerykanów, 50-75 proc. Indian. W Polsce nie toleruje mleka co czwarta osoba dorosła.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uprzedzenie, niechęć
antonimy:
(1.1) tolerancja, akceptacja
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) antyfeminizm, antyklerykalizm, antysemityzm, dyskryminacja, homofobia, ksenofobia, rasizm, seksizm, szowinizm[3]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nietolerowanie n, nietolerancyjność ż
przym. nietolerancyjny
przysł. nietolerancyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. romowie.info
  2. vege.com.pl
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.