nieskończoność

nieskończoność (język polski)

∞

nieskończoność (1.6)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brak końca i granic w przestrzeni

(1.2) brak końca i granic w czasie

(1.3) mat. właściwość zbioru liczniejszego od każdego zbioru n-elementowego, gdzie n jest liczbą naturalną

(1.4) mat. dowolna liczba kardynalna większa od każdej liczby naturalnej

(1.5) mat. punkt leżący "na horyzoncie" do którego może dążyć funkcja lub ciąg

(1.6) pot. lemniskata, symbol nieskończoności (1.5), ∞

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.5) ciąg / funkcja dąży do plus nieskończoności / minus nieskończoności

synonimy:

(1.1) bezkres

(1.2) wieczność, bezczas, bezczasowość

(1.3) nieskończoność potencjalna

(1.4) nieskończoność aktualna, moc zbioru nieskończonego

(1.6) lemniskata

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieskończenie n

przym. nieskończony

przysł. nieskończenie

związki frazeologiczne:

w nieskończoność

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) infinity, endlessness; (1.2) infinity, endlessness; (1.3) infinity; (1.4) infinity; (1.5) infinity; (1.6) infinity symbol, lemniscate
• esperanto: (1.1) senfineco, infinito
• kaszubski: (1.1) nieskùńczonosc ż
• ukraiński: (1.1) безконе́чність ż, безкіне́чність ż; (1.2) безконе́чність ż, безкіне́чність ż; (1.6) нескінче́нність ż

źródła: