nieprzekupność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. cecha tego, co jest nieprzekupne; cecha tych, którzy nieprzekupni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nadaje się na psa stróżującego dzięki nieprzekupności i wrodzonej niechęci do obcych[1].
składnia:
(1.1) nieprzekupność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niesprzedajność
antonimy:
(1.1) przekupność, sprzedajność
hiperonimy:
(1.1) uczciwość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieprzekupienie n
przym. nieprzekupny
przysł. nieprzekupnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. nieprzekupny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: