niepowtarzalny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyjątkowy, nadzwyczajny, jedyny w swoim rodzaju
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Miejsce powoli zatraca oryginalny charakter i niepowtarzalną, kameralną atmosferę. Środowisko zaczyna tracić zdolności samoregulacyjne i chłonność naturalna zostaje w niewielkim stopniu przekroczona[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) osobliwy, unikatowy, niezrównany
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niepowtarzalność ż
przysł. niepowtarzalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dominika Zaręba, Ekoturystyka: wyzwania i nadzieje, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.