nieposłuszność
nieposłuszność (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co nieposłuszne; cecha tych, którzy są nieposłuszni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nieposłuszność nieposłuszności dopełniacz nieposłuszności nieposłuszności celownik nieposłuszności nieposłusznościom biernik nieposłuszność nieposłuszności narzędnik nieposłusznością nieposłusznościami miejscownik nieposłuszności nieposłusznościach wołacz nieposłuszności nieposłuszności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) nieposłuszność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) posłuszność
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nieposłuszeństwo n
- przym. nieposłuszny
- przysł. nieposłusznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. nieposłuszny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „nieposłuszność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.