nienawidzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɲɛ̃naˈvʲiʥ̑iʨ̑], ASnavʹiʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. znienawidzić)

(1.1) czuć nienawiść do jakiegoś obiektu (osoby czy przedmiotu) lub pojęcia; być do czegoś lub kogoś bardzo negatywnie nastawionym; mieć silną awersję, niechęć wobec czegoś lub kogoś

czasownik zwrotny niedokonany nienawidzić się (dk. znienawidzić się)

(2.1) wzajemnie czuć nienawiść; gdy jedna osoba nie znosi drugiej ze wzajemnością
(2.2) odczuwać nienawiść do siebie samego
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Dlaczego ty mnie tak nienawidzisz? Przecież nic ci nie zrobiłem
składnia:
(1.1) nienawidzić + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nie znosić, nie cierpieć
antonimy:
(1.1) kochać, uwielbiać, miłować, lubić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nienawidzenie n, nienawiść ż, nienawistnik mos
czas. znienawidzić dk.
przym. znienawidzony, nienawistny
przysł. nienawistnie
związki frazeologiczne:
przysłowia: kto folguje rózdze, nienawidzi syna swego, lecz kto go miłuje, ustawnie ćwiczy
etymologia:
od prasł. *nenavidětinie chcieć widzieć; od prasł. *navidětilubić, żyć w zgodzie; od prasł. *vidětiwidzieć[1]
por. st.pol. nawidzić[1][2] i st.pol. nawidzieć[3][4]
por. czes. nenávidět, białor. ненавідзець, ros. ненавидеть i ukr. нена́видіти
uwagi:
forma „nienawidzieć” jest uznawana za niepoprawną[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Dzień dobry, jeśli to możliwe, chciałabym zapytać o etymologię słowa nienawidzić. w: Poradnia językowa UŚ.
  2. 2,0 2,1 Hasło „Nienawidzić (a nie: nienawidzieć)” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
  3.   Porada „kiedyś nawidzieć, teraz nienawidzić” w: Poradnia językowa PWN.
  4.   Hasło „nienawidzić” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.