wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. język niemiecki[1]
(1.2) to, co niemieckie[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) SanacyjnaPolska Zachodniazarzucała mu wręcz forsowanie niemczyzny wśród urzędników i robotników jego wydziału[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niemiecki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niemczura mos/ż, Niemcy lm nmos, Niemiec mos, Niemka ż, niemra ż, niemieckość ż, niemiecki mrz, niemczenie n, zniemczanie n, zniemczenie n
czas. niemczyć ndk., niemczeć ndk., zniemczeć dk., zniemczyć dk., zniemczać ndk.
przym. niemiecki
przysł. niemiecko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Niemcy + -yzna
uwagi:
(1.1) zobacz też: angielszczyznaarabszczyznabiałoruszczyznabułgarszczyznachińszczyznachorwacczyznaczeszczyznafrancuszczyznagreczyznahiszpańszczyznahebrajszczyznamongolszczyznaportugalszczyznaruszczyznasłowacczyznasłoweńszczyznaturecczyznaukraińszczyznawęgierszczyznawłoszczyzna
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.
  2.   Hasło „niemczyzna” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. z Wikipedii