niemczura

niemczura (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. pogard. lub żart. Niemiec

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) przest. pogard. lub żart. Niemka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niemczura	niemczurowie
dopełniacz	niemczury	niemczurów
celownik	niemczurze	niemczurom
biernik	niemczurę	niemczurów
narzędnik	niemczurą	niemczurami
miejscownik	niemczurze	niemczurach
wołacz	niemczuro	niemczurowie
depr. M. i W. lm: (te) niemczury

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niemczura	niemczury
dopełniacz	niemczury	niemczur
celownik	niemczurze	niemczurom
biernik	niemczurę	niemczury
narzędnik	niemczurą	niemczurami
miejscownik	niemczurze	niemczurach
wołacz	niemczuro	niemczury

przykłady:

(1.1) Jakże śmieszny i nędzny był ten podły Niemczura, z rękami podniesionemi do góry i z przerażeniem w głupich oczach....

(2.1) Niemczura kazała jej za karę wziąć różę w piąstkę i ścisnąć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Niemiec; pogard. adolf, germaniec, szkop, szwab, fryc, helmut

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Niemcy lm nmos, niemczenie n, Niemiec mos, niemczyzna ż, niemieckość ż, Niemka ż, niemiecki mrz, niemra ż, zniemczanie n, zniemczenie n

czas. niemczyć ndk., niemczeć ndk., zniemczeć dk., zniemczyć dk., zniemczać ndk.

przym. niemiecki

przysł. niemiecko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: