nielegał
nielegał (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) (z rosyjskiej terminologii wywiadowczej) agent albo kadrowy pracownik wywiadu („nielegalnego”), który operuje na terytorium obcego państwa pod przykryciem[1], bez statusu dyplomatycznego[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nielegał nielegałowie dopełniacz nielegała nielegałów celownik nielegałowi nielegałom biernik nielegała nielegałów narzędnik nielegałem nielegałami miejscownik nielegale nielegałach wołacz nielegale nielegałowie depr. M. i W. lm: (te) nielegały
- przykłady:
- (1.1) Dobry nielegał może wyrządzić Zachodowi więcej szkód niż setki klasycznych szpiegów[3].
- (1.1) Prawdziwy nielegał miałby paszport polski, niekoniecznie musiałby być Polakiem, ale chodzi o to, by był wprowadzony do Polski tak, by nikt nie zauważył jego rosyjskiego backgroundu[4].
- (1.1) Po jego rozwiązaniu przeszedł do pracy w MSW, gdzie pracował na stanowisku szefa sekcji fałszowania dokumentów. Wyjechał do Francji jako „nielegał", tzn. zamaskowany rezydent MSW[5].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nielegalność ż, nielegalnik m
- przym. nielegalny
- przysł. nielegalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Henryk Piecuch, Tytani zbrodni: wielka polityczna sierota, 2000, s. 332.
- ↑ Jan Larecki, Słownik szpiega: angielsko-polski słownik terminologii służb specjalnych, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2006.
- ↑ wmeritum.pl
- ↑ polskatimes.pl
- ↑ Europa Środkowa i Wschodnia w XX wieku: studia ofiarowane Wiesławowi Balcerakowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, Instytut Historii PAN, 2004.