niedoskonałość
niedoskonałość (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ, IPA: [ˌɲɛdɔskɔ̃ˈnawɔɕt͡ɕ], AS: [ńedoskõnau̯ość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) brak doskonałości
- (1.2) publ. w lm: wady skóry twarzy, trądzik, wypryski, nierówności
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik niedoskonałość dopełniacz niedoskonałości celownik niedoskonałości biernik niedoskonałość narzędnik niedoskonałością miejscownik niedoskonałości wołacz niedoskonałości - (1.2)
przypadek liczba mnoga mianownik niedoskonałości dopełniacz niedoskonałości celownik niedoskonałościom biernik niedoskonałości narzędnik niedoskonałościami miejscownik niedoskonałościach wołacz niedoskonałości
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) doskonałość
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. niedoskonały
- przysł. niedoskonale
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) imperfection
- asturyjski: (1.1) imperfeición ż
- azerski: (1.1) eyib
- francuski: (1.1) imperfection ż
- galicyjski: (1.1) imperfección ż
- gudźarati: (1.1) કચાશ ż (kacāśa)
- hiszpański: (1.1) imperfección ż
- interlingua: (1.1) imperfection
- irlandzki: (1.1) neamhfhoirfeacht ż
- japoński: (1.1) 不完全
- kataloński: (1.1) imperfecció ż
- łaciński: (1.1) imperfectio ż
- portugalski: (1.1) imperfeição ż
- włoski: (1.1) imperfezione ż
- źródła: