niechęć

niechęć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɲɛxɛ̃ɲt͡ɕ], AS: [ńeχẽńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brak chęci, pragnienia czegoś

(1.2) uprzedzenie, brak pozytywnych uczuć wobec jakiejś osoby lub rzeczy

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niechęć
dopełniacz	niechęci
celownik	niechęci
biernik	niechęć
narzędnik	niechęcią
miejscownik	niechęci
wołacz	niechęci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) animozja, awersja, antypatia, wrogość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. niechęcić ndk.

przym. niechętny, niechętliwy, chutliwy

przysł. niechętnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie + chęć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dislike; (1.2) aversion
• arabski: (1.2) كراهية, غل
• czeski: (1.1) nechuť ż
• duński: (1.1) mishag n; (1.2) mishag n
• esperanto: (1.2) antipatio
• farerski: (1.2) hatur n
• francuski: (1.1) aversion, antipathie
• interlingua: (1.2) animositate, antipathia
• islandzki: (1.2) hatur n
• kataloński: (1.2) aversió ż
• niemiecki: (1.1) Unlust ż; (1.2) Abneigung ż
• rosyjski: (1.1) нежелание n; (1.2) неприязнь ż
• szwedzki: (1.2) aversion w
• tybetański: (1.2) སྡང༌
• włoski: (1.2) astio m, inimicizia ż, malavoglia ż

źródła: