nieboszczyk (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɲɛˈbɔʃʧ̑ɨk], AS[ńeboščyk], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek zmarły
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) denat, obraź. sztywny, świętej pamięci, trup, pot. umarlak, umrzyk, zmarły
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska nieboszczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
zdrobn. od pol. niebożec, a to od prasł. *nebožьcь[1]
pierwotnie w zapisie używano formy niebożczyk[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: