niebanalność
niebanalność (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co niebanalne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niebanalność niebanalności dopełniacz niebanalności niebanalności celownik niebanalności niebanalnościom biernik niebanalność niebanalności narzędnik niebanalnością niebanalnościami miejscownik niebanalności niebanalnościach wołacz niebanalności niebanalności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) niebanalność + D.
- synonimy:
- (1.1) niekonwencjonalność, nieschematyczność, niestereotypowość, nieszablonowość, nietuzinkowość
- antonimy:
- (1.1) banalność, konwencjonalność, schematyczność, stereotypowość, szablonowość, tuzinkowość
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. niebanalny
- przysł. niebanalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. niebanalny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „niebanalność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
