niebaczny

niebaczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) charakteryzujący się brakiem rozwagi, przezorności; nieostrożny, nieuważny; niezważający na coś, obojętny

(1.2) wynikający z braku rozwagi, przezorności; nieopatrzny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	niebaczny		niebaczna	niebaczne	niebaczni	niebaczne
dopełniacz	niebacznego		niebacznej	niebacznego	niebacznych
celownik	niebacznemu		niebacznej	niebacznemu	niebacznym
biernik	niebacznego	niebaczny	niebaczną	niebaczne	niebacznych	niebaczne
narzędnik	niebacznym		niebaczną	niebacznym	niebacznymi
miejscownik	niebacznym		niebacznej	niebacznym	niebacznych
wołacz	niebaczny		niebaczna	niebaczne	niebaczni	niebaczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Zdrada jest jak popiół z ognia, który choć daje ciepło, zawsze trawi coś w zamian. Pozostaje i kusi niebaczna na piekło, grzech, kłamstwo, krzywdę i wszystko wokół.

(1.2) Ale Zbyszko milczał, albowiem stracił do niej zupełnie dawną śmiałość i bał się ją spłoszyć niebacznem słowem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. niebacznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: