nieautentyczny
nieautentyczny (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pozbawiony autentyczności, fałszywy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nieautentyczny nieautentyczna nieautentyczne nieautentyczni nieautentyczne dopełniacz nieautentycznego nieautentycznej nieautentycznego nieautentycznych celownik nieautentycznemu nieautentycznej nieautentycznemu nieautentycznym biernik nieautentycznego nieautentyczny nieautentyczną nieautentyczne nieautentycznych nieautentyczne narzędnik nieautentycznym nieautentyczną nieautentycznym nieautentycznymi miejscownik nieautentycznym nieautentycznej nieautentycznym nieautentycznych wołacz nieautentyczny nieautentyczna nieautentyczne nieautentyczni nieautentyczne
- przykłady:
- (1.1) Okazuje się ona nieautentyczna, pusta, nieodnosząca się do tego, co zdarzyło się w rzeczywistości[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) nieszczery
- antonimy:
- (1.1) autentyczny, szczery, prawdziwy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nieautentyczność ż
- przysł. nieautentycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) неавтентичен
- źródła:
- ↑ Dorota Zygmuntowicz, Praktyka polityczna. Od "Państwa" do "Praw" Platona, s. 486