nie mieć wszystkich w domu

nie mieć wszystkich w domu (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɲɛ‿mʲjɛ̇ʨ̑ ˈfʃɨstʲciγ ˈv‿dɔ̃mu], ASe‿mʹi ̯ėć fšystʹḱiγ v‿dõmu], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.nazal.udźw. międzywyr.przyim. nie tw. syl.zestr. akc.i → j 
?/i
znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) pot. zachowywać się odmiennie od standardów, irracjonalnie, naiwnie, wbrew czyimś oczekiwaniom, być niespełna rozumu[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ona nie ma wszystkich w domu, kazała mi przyjść do pracy w sylwestra!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. mieć nierówno pod sufitem, mieć nierówno pod kopułą, mieć nie wszystko po kolei w głowie / mieć nie po kolei w głowie, mieć poprzestawiane w głowie, mieć źle poukładane w głowie, nie mieć wszystkich klepek na swoim miejscu, mieć bzika, mieć fiksa, mieć fiksum-dyrdum, mieć fioła, mieć fisia, mieć hopla, mieć kota, mieć szmergla, mieć świra, mieć sprany beret, mieć zrytą pacynę; wulg. mieć zajoba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. mieć wszystkich w domu
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „nie mieć wszystkich w domu” w: Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 195.