nicovală (język rumuński) edytuj

 
nicovală (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. kowadło[1][2]
(1.2) anat. kowadełko[1]
odmiana:
(1.1-2) lp nicovală; lm nicovale
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. наковало (nakovalo)[2]kowadło[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 2,0 2,1   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 185.
  3.   Hasło „наковало” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 349.