nerwus (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈnɛrvus], AS[nervus] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. człowiek nerwowy, łatwo wpadający w gniew
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
(1.1) Coś taki nerwus, uspokój się.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cholernik, choleryk, furiat, impetyk, kłębek nerwów, narwaniec, nerwicowiec, nerwowiec[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nerw m, nerwy nmos, nerwowość ż, nerwacja ż, nerwówka ż, nerwówa ż, nerwica ż, nerwicowiec m, nerwowiec m
przym. nerwowy, nerwicowy
przysł. nerwowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „nerwus” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.