wymowa:
IPA[naˈstrajät͡ɕ], AS[nastrai ̯äć], zjawiska fonetyczne: podw. art. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) nadawać właściwy ton instrumentowi muzycznemu
(1.2) wprowadzić kogoś w jakiś nastrój; powodować dane samopoczucie u kogoś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) myśl o nocy na tym cmentarzu nieszczególnie mnie nastraja[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nastrajać gitarę
(1.2) nastrajać melancholijnie / radośnie / pozytywnie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strój mrz, nastrojenie n, nastrajanie n, nastrój
czas. nastroić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.