nastawiać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[naˈstavʲjäʨ̑], AS[nastavʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. nastawić)

(1.1) kierować coś w daną stronę
(1.2) włączać coś, regulować coś w taki sposób, aby działało w pożądany sposób
(1.3) kłaść na palniku na kuchence celem zagotowania
(1.4) naprowadzać zwichnięte kości na prawidłowe miejsce, także: składać złamane kości
(1.5) przygotowywać psychicznie kogoś na coś
odmiana:
(1.1-5) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Do północy tańczyliśmy przy orkiestrze Jana Cajmera, a gdy Polskie Radio szło spać, nastawialiśmy Luksemburg, który nazywaliśmy "rozgłośnią Róży Luksemburg"[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nastawiać ucha
(1.2) nastawiać antenę / radio
(1.3) nastawiać obiad
(1.4) nastawiać staw
(1.5) nastawiać na najgorsze
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. postawić, stawiać, nastawić dk.
rzecz. nastawnik mrz, nastaw m, nastawnia ż, nastawianie n ndk., nastawienie n dk.
przym. nastawny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-5) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nastawić
źródła:
  1. Henryk Grynberg, Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.