nastawa
nastawa (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) techn. wartość wielkości (np. czasu, kąta) nastawiona z góry w danym urządzeniu[1]
- (1.2) archit. rel. kośc. zob. nastawa ołtarzowa
- (1.3) hist. określona ilość miodu z pasieki, oddawana przez bartników do starostwa bartnego albo do dworu[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nastawa nastawy dopełniacz nastawy nastaw celownik nastawie nastawom biernik nastawę nastawy narzędnik nastawą nastawami miejscownik nastawie nastawach wołacz nastawo nastawy
- przykłady:
- (1.1) W przypadku silnika z zapłonem samoczynnym, przy ustalonej nastawie pompy wtryskowej, w czasie każdego suwu ssania do cylindra jest doprowadzana ta sama dawka paliwa[3].
- (1.2) Została ukończona stalowa konstrukcja za głównym ołtarzem, do której jest zamocowana cała nastawa drewniana oraz obraz Matki Bożej Wniebowziętej, naszej patronki, który powrócił na swoje miejsce[4].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wartość nastawy
- (1.2) nastawa ołtarzowa
- synonimy:
- (1.1) nastawienie
- (1.3) nadstawa[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Leksykon naukowo-techniczny z suplementem, Warszawa: WNT, 1989, ISBN 83-204-0967-5.
- ↑ 2,0 2,1
Hasło „Nastawa” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. III: N-Ó, Warszawa 1900–1927, s. 166.
- ↑ Andrzej Dudczak, Koparki: teoria i projektowanie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ (RL), Gazeta Krakowska, 2003-01-18, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
