napełniać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[naˈpɛwʲɲäʨ̑], AS[napeu̯ʹńäć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. napełnić)

(1.1) sprawiać, że coś staje się pełne[1]
(1.2) wywoływać stany emocjonalne[1]
(1.3) zajmować wszystkie wolne miejsca, np. w teatrze, na stadionie, na parkingu[1]

czasownik zwrotny niedokonany napełniać się (dk. napełnić się)

(2.1) mieć coraz mniej wolnego miejsca wskutek zajęcia go przez coś[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Jego listy napełniały tęsknotą.
(1.3) Setki manifestantów napełniły plac przed siedzibą firmy.
(2.1) Kościół napełniał się wiernymi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wypełniać, zapełniać
(1.2) napawać, nasycać
(1.3) wypełniać, zapełniać
(2.1) wypełniać się, zapełniać się
antonimy:
(1.1) opróżniać
(1.3) opuszczać
(2.1) opróżniać się, pustoszeć
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pełny, pełen
czas. wypełniać ndk.
rzecz. napełnianie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „napełniać” w: SJP.pl.