napór

napór (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) silna presja fizyczna na coś lub kogoś

(1.2) przen. silne oddziaływanie

(1.3) fiz. siła nacisku jaką ciecz wywiera na powierzchnię; zob. też parcie hydrostatyczne w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	napór	napory
dopełniacz	naporu	naporów
celownik	naporowi	naporom
biernik	napór	napory
narzędnik	naporem	naporami
miejscownik	naporze	naporach
wołacz	naporze	napory

przykłady:

(1.1) Ogrodzenie runęło pod naporem tłumu protestujących.

(1.2) Nie mógł oprzeć się naporowi, jaki zaczęły na niego wywierać środowiska żydowskie.

(1.3) Płyn w stanie spoczynku wywiera napór hydrostatyczny zarówno na dno, jak i ścianę naczynia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) napór asyryjski / lawin / nieprzyjaciela / mas / perski / plemion / Szwedów / tłumu / wojsk / Turków

(1.2) myśli / szlachty / środowiska

(1.3) napór hydrodynamiczny / hydrostatyczny / wody

synonimy:

(1.1) napieranie

(1.2) nacisk, napieranie, oddziaływanie, presja

(1.3) parcie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. napieranie n

czas. napierać ndk., naprzeć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *naporъ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pressure; (1.2) pressure; (1.3) pressure
• włoski: (1.1) pressione ż, spinta ż; (1.2) pressione ż; (1.3) pressione ż

źródła: