namiętność (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[nãˈmʲjɛ̃ntnɔɕt͡ɕ], AS[nãmʹi ̯ntność], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan uczuciowy występujący z wielką siłą[1], w szczególności w odniesieniu do miłości fizycznej
(1.2) przen. poet. bardzo silne zainteresowanie daną dziedziną, problematyką[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gorączka, popęd, zapał, żądza, gwałtowność, ogień, pasja, pociąg, skłonność, słabość, zamiłowanie, żar, żarliwość[2]
(1.2) pasja
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uczucie
(1.2) hobby, zainteresowanie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. namiętności lm
czas. roznamiętniać ndk.; roznamiętnić dk.
przym. namiętny
przysł. namiętnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „namiętność” w: SJP.pl.
  2. synonimy.ux.pl.