nakolannik

nakolannik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnakɔˈlãɲːik], AS: [nakolã•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• gemin.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ochraniacz na kolano

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nakolannik	nakolanniki
dopełniacz	nakolannika	nakolanników
celownik	nakolannikowi	nakolannikom
biernik	nakolannik	nakolanniki
narzędnik	nakolannikiem	nakolannikami
miejscownik	nakolanniku	nakolannikach
wołacz	nakolanniku	nakolanniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ochraniacz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zakolanówka ż, kolano n, kolanko n, kolanówka ż, podkolanówka ż

przym. kolanowy, kolankowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) belaunetako
• białoruski: (1.1) накаленнік m
• hiszpański: (1.1) rodillera ż
• rosyjski: (1.1) наколенник m
• węgierski: (1.1) térdvédő
• włoski: (1.1) ginocchiera

źródła: