wymowa:
IPA[naˈkazaʨ̑], AS[nakazać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nakazywać)

(1.1) aspekt dokonany od: nakazywać
odmiana:
(1.1) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Przyszły autor czterotomowej historii I Międzynarodówki nakazał spalenie wszystkich przechowywanych przez siebie dokumentów Bakunina[1].
(1.1) Nie wiadomo, jakie względy nakazały administracji papieskiej zlecić przykre zadanie eksterminacji kotów zakonnicom z Collegium Teutonicum[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) niechać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nakaz m, nakazanie n, nakazywanie n
przym. nakazowy
czas. nakazywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nakazywać
źródła:
  1. Daniel Grinberg, Ruch anarchistyczny w Europie Zachodniej : 1870-1914, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Zdzisław Morawski, Watykan bez tajemnic, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.