naftalen
naftalen (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. węglowodór występujący w temperaturze pokojowej w postaci białych i krystalicznych płatków; zob. też naftalen w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik naftalen dopełniacz naftalenu celownik naftalenowi biernik naftalen narzędnik naftalenem miejscownik naftalenie wołacz naftalenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) naftalina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. naftalenowy
- rzecz. naftalina ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. naphthalene[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) naphthalene
- baskijski: (1.1) naftaleno
- czeski: (1.1) naftalen m
- francuski: (1.1) naphtalène m, naphtaline m
- hiszpański: (1.1) naftaleno m
- niemiecki: (1.1) Naphthalin n
- szwedzki: (1.1) naftalen n / w
- węgierski: (1.1) naftalin
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
naftalen (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik naftalen naftaleny dopełniacz naftalenu naftalenů celownik naftalenu naftalenům biernik naftalen naftaleny wołacz naftalene naftaleny miejscownik naftalenu naftalenech narzędnik naftalenem naftaleny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
naftalen (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki lub wspólny[1]
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „naftalen” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
- ↑ naftalen w: Nationalencyklopedin.
