nafn
nafn (język islandzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) imię
- odmiana:
- (1.1) lp nafn, nafn, nafn, nafni, nafns; nafnið, nafnið, nafninu, nafnsins; lm nöfn, nöfn, nöfnum, nafna; nöfnin, nöfnin, nöfnunum, nafnanna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) af nafni • nafnháttur
- synonimy:
- (1.1) fornafn
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Islandzki - Podstawowe rzeczowniki
- źródła:
nafn (język staronordyjski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pragerm. *namô < praindoeur. *h₁nómn̥ ~ praindoeur. *Hneh₃-mn̥
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jesse Byock, Randall Gordon, Old Norse - Old Icelandic: Concise Introduction to the Language of the Sagas, Jules William Press, Rejkiawik 2021, ISBN 978-1-953947-09-3, s. 13.
- ↑ https://iecor.clld.org/languages/oldicelandic