nadtlenek wodoru
- wymowa:
- IPA: [natˈːlɛ̃nɛɡ vɔˈdɔru], AS: [na•tlẽneg vodoru], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• udźw. międzywyr.• gemin. ⓘ
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. syropowata, bezbarwna ciecz; nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadtlenków; jedna z reaktywnych form tlenu; zob. też nadtlenek wodoru w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik nadtlenek wodoru dopełniacz nadtlenku wodoru celownik nadtlenkowi wodoru biernik nadtlenek wodoru narzędnik nadtlenkiem wodoru miejscownik nadtlenku wodoru wołacz nadtlenku wodoru
- przykłady:
- (1.1) Nadtlenek wodoru jest stosowany w formie roztworu do m.in. dezynfekcji ran, wybielania i jako utleniacz w przemyśle chemicznym i paliwach rakietowych.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) perhydrol, woda utleniona
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wodoronadtlenkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Najczęściej w handlu spotyka się go jako roztwór 3-procentowy – wodę utlenioną i 30-procentowy – perhydrol.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hydrogen peroxide
- estoński: (1.1) vesinikperoksiid, vesinikülihapend, perhüdrool
- niemiecki: (1.1) Wasserstoffperoxid n
- słowacki: (1.1) peroxid vodíka m, pot. hydrogén m
- szwedzki: (1.1) väteperoxid w
- węgierski: (1.1) hidrogén-peroxid
- włoski: (1.1) perossido di idrogeno m
- źródła: