nadrzędny
nadrzędny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zajmujący w stosunku do innych wyższą pozycję
- (1.2) gram. występujący w związku zależności jako element, któremu inny (podrzędny) jest podporządkowany
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nadrzędny nadrzędna nadrzędne nadrzędni nadrzędne dopełniacz nadrzędnego nadrzędnej nadrzędnego nadrzędnych celownik nadrzędnemu nadrzędnej nadrzędnemu nadrzędnym biernik nadrzędnego nadrzędny nadrzędną nadrzędne nadrzędnych nadrzędne narzędnik nadrzędnym nadrzędną nadrzędnym nadrzędnymi miejscownik nadrzędnym nadrzędnej nadrzędnym nadrzędnych wołacz nadrzędny nadrzędna nadrzędne nadrzędni nadrzędne
- przykłady:
- (1.1) Jest jednak rzeczą znamienną, że retoryce i gramatyce humaniści przyznawali rolę nadrzędną, rolę hegemona nad filozofią i moralnością, prawem i medycyną[1].
- (1.1) Drugim nadrzędnym celem jest utrzymanie funkcji ekologicznych środowiska przyrodniczego[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) zdanie nadrzędne
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1-2) podrzędny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. podrząd mrz, nadrzędność ż
- przysł. nadrzędnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) superior; (1.2) main
- esperanto: (1.1) supera
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- źródła:
- ↑ Jerzy Ziomek, Renesans, 1973, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Stefan Kozłowski, Ekorozwój: wyzwanie XXI wieku, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.