nacja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈnaʦ̑ʲja], AS[nacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. naród
(1.2) książk. narodowość
(1.3) pot. żart. grupa ludzi w jakiś sposób się wyróżniająca lub uważająca się za odrębną
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Polacy jako liczniejsi od Czechów którzy często zapisywali się do nacji niemieckiej rościli pretensje do drugiego miejsca i wywalczyć je sobie usiłowali[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) czeska / każda / nasza / polska / żadna nacja • europejskie / słowiańskie nacje
(1.2) odrębne / przeróżne nacje
(1.3) nacja śląskaodrębna / specyficzna nacja
synonimy:
(1.1) naród
(1.2) narodowość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nacjonalista mos, nacjonalizm mrz
czas. nacjonalizować ndk.
przym. nacjonalistyczny
przysł. nacjonalistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. natio < łac. nascorrodzić się
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: naród
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: narodowość
źródła:
  1.   Hasło „nacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Ludwik Ćwikliński, Padwa i Polska (wyd. 1922)