naciągaczka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która naciąga, wykorzystuje (zazwyczaj finansowo); wyzyskiwaczka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) A co przyniesie przyszłość? Czego się spodziewać? Co mnie czeka za rogiem ulicy? Nigdy nie starałam się zgadywać przyszłości. Nigdy nie poszłam do wróżki. Uważałam je za naciągaczki[1].
(1.1) Niektóre kobiety to naciągaczki. Pragną cię wyłącznie dla pieniędzy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oszustka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naciągacz m, naciąganie n
czas. naciągać ndk., naciągnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. naciągacz + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: naciągacz
źródła:
  1. Anna Kiesewetter, Węże, czyli studium w szkarłacie, s. 30.
  2. Becca Fitzpatrick, Cisza, 2011.