nabożność

nabożność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. wiara w Boga i życie zgodnie z jej normami

(1.2) przest. poważanie w traktowaniu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nabożność	nabożności
dopełniacz	nabożności	nabożności
celownik	nabożności	nabożnościom
biernik	nabożność	nabożności
narzędnik	nabożnością	nabożnościami
miejscownik	nabożności	nabożnościach
wołacz	nabożności	nabożności

przykłady:

(1.1) Pan Norbert był człowiekiem wielkiej nabożności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bogobojność, pobożność

(1.2) poważanie, szacunek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nabożeństwo n, nabożnisiostwo n, nabożnik mos, nabożniś mos, nabożnica ż, nabożnisia ż

przym. nabożny

przysł. nabożnie

skr. nab.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nabożny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) набожнасць ż (nabožnascʹ)
• bułgarski: (1.1) набожност ż (nabožnost)
• starogrecki: (1.1) θεραπεία ż (therapeíā)
• ukraiński: (1.1) набожність ż (nabožnìstʹ)
• węgierski: (1.1) ájtatosság, jámborság

źródła: