Wikisłownik

nabłonek

nabłonek (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. tkanka, która okrywa skórę oraz błony wyściełające jamy narządów i przewodów organizmu
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniknabłoneknabłonki
dopełniacznabłonkanabłonków
celowniknabłonkowinabłonkom
bierniknabłoneknabłonki
narzędniknabłonkiemnabłonkami
miejscowniknabłonkunabłonkach
wołacznabłonkunabłonki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. błona ż, błoneczka ż
przym. nabłonkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=nabłonek&oldid=7924686”