na bakier (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[na‿ˈbacɛr], AS[na‿baḱer], zjawiska fonetyczne: zmięk.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

fraza przysłówkowa sposobu

(1.1) ukośnie
(1.2) daw. żegl. komenda oznaczająca zmianę orientacji bakburty przy odbijaniu
odmiana:
(1.1-2) nieodm.
przykłady:
(1.1) Wykręcił czapkę na bakier, zmarszczył brwi, wyprężył się i zacisnął pięści (…)[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) włożyć / nosić kapelusz / czapkę na bakier
synonimy:
(1.1) krzywo, na ukos
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
być na bakier
etymologia:
(1.1) źródło dla ukr. набакир[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ukośnie
źródła:
  1. B. Prus: Milknące głosy
  2.   Hasło „набакир” w: red. О.С. Мельничук, В.Т. Коломієць, Т.Б. Лукінова, Г.П. Півторак, В.Г. Скляренко, О.Б. Ткаченко, Етимологічний словник української мови, t. 4. Н–П, Наукова думка, Kijów 2003, ISBN 966-00-0816-3, s. 9-10.