naładować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌnawaˈdɔvaʨ̑], AS[nau̯adovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. naładowywać)

(1.1) aspekt dokonany od: naładowywać
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Miernikiem intensywności promieniowania, na które jest narażony noszący dozymetr, jest szybkość rozładowywania się naładowanego uprzednio elektroskopu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ładowarka ż, naładowanie n, ładowanie n
czas. ładować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: naładowywać
źródła:
  1. Włodzimierz Kusch, Co o promieniowaniu wiedzieć powinniśmy, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.