nácar (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[ˈna.kaɾ]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) masa perłowa
odmiana:
(1.1) lp nácar; lm nácares
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nacarón m, nacarina ż
przym. nacarado, anacarado, nacarino, nacáreo
związki frazeologiczne:
etymologia:
katal. nacramuszla ślimaka morskiego używana jako róg (instrument muzyczny), t. bęben[1] < arab. Hiszp. náqra, od rdzenia arab. ن ق ر (n-q-r) → stukać, uderzać, bić (w bęben), wydobywać dźwięk[2], por. arab. نَاقُورٌ (nāqūr) → róg, trąba, arab. نَقَّارَةٌ (naqqārah) → bębenek, bęben, kocioł[3]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „nacra” w: Gran Diccionari de la Llengua Catalana.
  2.   Hasło „nácar” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
  3.   Hasło „نقار” w: Adolf Wahrmund, Handwörterbuch der neu-arabischen und deutschen Sprache, t. II, J. Ricker’sche Buchhandlung, Giessen 1887, s. 1053.