muzykalność

muzykalność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest muzykalne; cecha tych, którzy są muzykalni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	muzykalność	muzykalności
dopełniacz	muzykalności	muzykalności
celownik	muzykalności	muzykalnościom
biernik	muzykalność	muzykalności
narzędnik	muzykalnością	muzykalnościami
miejscownik	muzykalności	muzykalnościach
wołacz	muzykalności	muzykalności

przykłady:

składnia:

(1.1) muzykalność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. muzyka ż, muzyczka ż, muzyk m, muzyczność ż, muzykowanie n, umuzycznianie n, umuzycznienie n, muza ż, umuzykalnienie n

czas. muzykować ndk., pomuzykować dk., umuzyczniać ndk., umuzycznić dk.

przym. muzykalny, muzyczny

przysł. muzykalnie, muzycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. muzykalny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) музикалност ż
• galicyjski: (1.1) musicalidade ż
• węgierski: (1.1) muzikalitás

źródła: