munk

munk (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. mnich

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

munk (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. mnich

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

munk (język szwedzki)

munk (1.1)

munkar (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rel. zakonnik, mnich

(1.2) kulin. oponka (rodzaj pączka)

odmiana:

(1) en munk, munken, munkar, munkarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klosterbroder

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) bakverk

hiponimy:

holonimy:

(1.1) klosterorden

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. nunna

źródła: